Anrhydedd diofyn: Eseia 45.1–13 (12 Mehefin 2020)

Gweddi

Arglwydd, paratoa fi i dderbyn dy air. Rho imi feddwl clir a chynhesa fy nghalon. Gwna fi’n sicr o’th ddibenion cariadus imi, a llefara â mi heddiw.

Darllen

Deuteronomium 18 Salm 105 Eseia 45 Datguddiad 15

Myfyrdod Dyddiol: Eseia 45

Nid oedd y Brenin Cyrus, llywodraethwr Persia, ymerodraeth helaeth oedd yn cynnwys y Wlad Sanctaidd, ac a oedd i ganiatáu i’r Iddewon alltud ddychwelyd adref o Fabilon, yn grediniwr yn Nuw Israel. Fodd bynnag, credodd Duw ynddo: ‘Dw i'n mynd i roi teitl i ti, er nad wyt ti'n fy nabod’ dywed y proffwyd (adnod 4). Mae’r bennod hon yn sôn am sut roedd Cyrus yn offeryn yn nwylo Duw ar gyfer prynedigaeth ei bobl, hyd yn oed os nad oedd yn cydnabod hyn ei hun. I Cyrus, gwleidyddiaeth dda yn unig oedd parchu arferion a chredoau pobloedd orchfygedig; roedd hyn yn creu ymerodraeth heddychlon a chytûn. Gwelodd y credinwyr Duw wrth ei waith ynddo.

Mae Duw yn weithgar mewn hanes, ac mae’n dal i fendithio ei bobl trwy weithredoedd y rhai nad ydynt yn ei gydnabod. Fodd bynnag, dylem fod yn ofalus ynghylch nodi ffigurau ‘Cyrus’ heddiw; nid ydym yn broffwydi, gydag awdurdod a roddwyd gan Dduw i fynegi'r gwir. 

Yr hyn y mae’r bennod hon yn ei ddweud wrthym, serch hynny, yw y dylem fod yn ddiolchgar am y rhai sy’n gwneud ewyllys Duw heb ei gydnabod. Ac efallai bod straeon fel hyn yn helpu i ehangu ein dealltwriaeth o ofal Duw am ei fyd: nid yn unig y mae’n gweithio drwy gredinwyr, ond drwy ewyllys da pobl sy’n ei wasanaethu os ydynt yn gwybod hynny neu ddim. Ni ddylem synnu at hyn: mae wedi rhoi ‘gras cyffredin’ i bawb. Fel y dywed y proffwyd Malachi 2.10, ‘Onid un tad sydd gynnon ni i gyd? Onid yr un Duw wnaeth ein creu ni?’.

Gweddi

Duw, helpa fi i weld dy law ar waith pan fydd pobl yn gwneud pethau da, hyd yn oed os nad ydynt yn dy adnabod neu yn dy gydnabod fel Arglwydd. Rho imi ysbryd hael a chalon ddiolchgar.