Adref ym mhresenoldeb Duw: Salm 15.1–6 (Ebrill 9, 2021)

Gweddi

Arglwydd, paratoa fi i dderbyn dy air. Cliria fy meddwl a chynhesa fy nghalon. Sicrha fi o’th fwriadau cariadus ar fy nghyfer, a siarad â mi heddiw.

Darllen

Lefiticus 13 Salm 15-16 Diarhebion 27 2 Thesaloniaid 1

Myfyrdod Dyddiol: Salm 15

Yn Salm 15, mae'r ffocws yn symud i ffwrdd o ddygnwch yn wyneb ymosodiad i bwyslais ar fendithion Duw. ‘ARGLWYDD, pwy sy'n cael aros yn dy babell di? Pwy sy'n cael byw ar dy fynydd cysegredig? (adnod 1). Mae cyfieithiadau eraill yn sôn am bwy 'a drig’ yn ei babell ac ‘a breswylia ym mynydd dy sancteiddrwydd’. Mewn geiriau eraill, pa fath o berson sy'n gyffyrddus ac yn gartrefol ym mhresenoldeb Duw? Mae rhywun, meddai, sy'n ufuddhau i Dduw, yn wir, yn ddiffuant, yn ffyddlon, yn hael ac yn gweithredu gyda gonestrwydd.

Y rheswm y bydd y person hwn ‘byth yn cael ei ysgwyd’ (adnod 5) yw bod eu cymeriad yn adlewyrchu cymeriad Duw. Maent yn modelu eu hunain arno yn fwriadol.

Yr hyn sydd gennym yn Salm 15 yw llun o ddaioni. Efallai nad ydym yn dda iawn am anelu at fod yn dda yn fwriadol. Mae'n debyg bod y mwyafrif ohonom yn cyrraedd diwedd y dydd gan obeithio nad ydym wedi gwneud unrhyw beth rhy ddrwg. Ond nid osgoi pechod yn unig yw bywyd y crediniwr – er ei fod yn bwysig, mae'n rhinwedd eithaf negyddol. Mae Duw eisiau rhywbeth gwell i ni na hynny, fel y dangosodd Iesu yn ei weinidogaeth ddaearol. Tro ar ôl tro bu’n gwrthdaro â'r rhai a gredai fod cyfiawnder yn ymwneud â pheidio â gwneud pethau, fel iachau ar y Saboth. I’w ddilynwyr heddiw, mae daioni yn golygu penderfyniad cadarnhaol i fod yn dduwiol.

Sut fyddai ein bywydau yn wahanol pe byddem ni, ar ddiwedd pob dydd, yn gofyn i ni'n hunain sut y bu i ni fyw daioni Duw?

Gweddi

Duw, helpa fi i fyw yn y fath fodd fel fy mod yn gartrefol yn dy bresenoldeb, oherwydd fy mod i'n byw yn y ffordd y creaist fi i fyw.