Yr ARGLWYDD yn cywiroʼi bobl

1Gwrandwch ar hyn, bobl Jacob –

chi syʼn cael eich galw wrth yr enw ‘Israel’

ac yn ddisgynyddion i Jwda,

syʼn tyngu i enwʼr ARGLWYDD

ac yn galw ar Dduw Israel –

ond heb fod yn ddidwyll wrth wneud hynny.

2(Maen nhwʼn galw eu hunain yn ‘bobl y ddinas sanctaidd’,

ac yn honni pwyso ar Dduw Israel,

sef yr ARGLWYDD hollbwerus):

3“Dw i wedi sôn ers talwm am y pethau fyddaiʼn digwydd;

dwedais yn glir i bawb glywed.

Ynaʼn sydyn gweithredais, a dyma nhwʼn digwydd.

4Rôn iʼn gwybod mor benstiff wyt ti –

mae gewynnau dy wddf fel haearn

a dy dalcen yn galed fel pres.

5Dyna pam wnes i roi gwybod i tiʼn bell yn ôl,

a dweud yn glir cyn i ddim ddigwydd –

rhag i ti ddweud, ‘Fy eilun-dduw wnaeth hyn,

fy eilun aʼm delw metel wnaeth ei drefnu.’

6Ti wedi clywed hyn i gyd; edrych,

pam wnei di ddim cydnabod y peth?

A nawr dw iʼn mynd i ddweud pethau newydd,

pethau cudd allet ti ddim eu gwybod oʼr blaen

7pethau newydd sbon, ddim oʼr gorffennol.

Ti ddim wedi clywed hyn cyn heddiw,

rhag i ti ddweud, ‘Rôn iʼn gwybod hynny!’

8Ti ddim wedi clywed, a ti ddim yn gwybod;

allet ti ddim bod wedi clywed hyn oʼr blaen.

Er fy mod iʼn gwybod dy fod tiʼn twyllo

ac yn cael dy alwʼn rebel ers i ti gael dy eni,

9dw i wedi atal fy llid er mwyn cadw fy enw da

a bod yn amyneddgar er mwyn i mi gael fy moli;

dw i wedi ymatal rhag dy ddinistrio di.

10Edrych, dw i wedi dy buro di, ond nid fel arian;

dw i wedi dy brofi di yn ffwrnais dioddefaint.

11Er fy mwyn fy hun yn unig dw iʼn gwneud hyn –

pam ddylai fy enw da gael ei halogi?

Dw i ddim yn rhannu fy ysblander gyda neb arall!

Rhyddhau Israel

12Gwrandwch arna i, bobl Jacob,

ac Israel, y rhai dw i wediʼu galw:

Fi ydy e – fi ydyʼr cyntaf,

a fi ydyʼr olaf hefyd.

13Gosodais sylfeiniʼr ddaear gydaʼm dwylo fy hun,

a lleduʼr awyr gydaʼm llaw dde.

Dw iʼn eu galw nhw,

ac maen nhwʼn sefyll gydaʼi gilydd.

14‘Dewch at eich gilydd i gyd, a gwrando!

Pa un oʼch duwiau ddwedodd am y pethau yma? –

y bydd ffrind48:14 ffrind Cyfeiriad at Cyrus (gw. 44:28; 45:1). yr ARGLWYDD

yn cyflawni ei fwriad yn erbyn Babilon,

ac yn defnyddioʼi holl nerth yn erbyn pobl Caldea.’48:14,20 Caldea Hen enw ar wlad Babilon.

15Fi ddwedodd! Fi alwodd e.

Fi ddaeth ag e allan, a bydd yn llwyddo.

16Dewch ata i yma i glywed hyn:

‘Dw i ddim wedi siarad yn gyfrinachol erioed;

a phan maeʼn digwydd dw i yna.’”

Felly nawr mae fy Meistr, sef yr ARGLWYDD,

wedi fy anfon i gydaʼi ysbryd.

17Dyma maeʼr ARGLWYDD syʼn dy ollwng yn rhydd yn ei ddweud – Un Sanctaidd Israel:

“Fi ydyʼr ARGLWYDD dy Dduw,

syʼn dy ddysgu di er dy les,

ac yn dy arwain di ar hyd y ffordd y dylet ti fynd.

18O na fyddet ti wedi gwrando ar fy ngorchmynion!

Byddai dy heddwch yn llifo fel afon,

a dy gyfiawnder fel tonnauʼr môr.

19Byddai gen ti ddisgynyddion fel y tywod,

a plant mor niferus âʼr gronynnau o dywod.

Fyddai eu henw nhw ddim wediʼi dorri i ffwrdd

aʼi ddileu oʼm gŵydd i.

20Ewch allan ar frys o Babilon,

dianc oddi wrth bobl Caldea!

Dwedwch beth syʼn digwydd a gweiddiʼn llawen.

Cyhoeddwch y peth!

Anfonwch y neges i ben drawʼr byd!

Dwedwch: ‘Maeʼr ARGLWYDD wedi gollwng

ei was Jacob yn rhydd!

21Wnaethon nhw ddim profi syched,

er iddo eu harwain nhw drwyʼr anialwch.

Gwnaeth i ddŵr lifo oʼr graig iddyn nhw;

holltodd y graig a dyma ddŵr yn tasgu allan.’

22Does dim heddwch i bobl ddrwg.”48:22 Eseia 57:21

–yr ARGLWYDD syʼn dweud hyn.