Troi y byd ben uchaf isaf: 1 Corinthiaid 1 (26 Awst 2020)

Gweddi

Arglwydd, agor fy nghlustiau i glywed yr hyn sydd gennyt i’w ddweud wrthyf; agor fy nghalon i garu dy air, ac agor fy meddwl i ddeall dy wirionedd.

Darllen

1 Samuel 19 1 Corinthiaid 1 Galarnad 4 Salm 35

Myfyrdod Dyddiol: 1 Corinthiaid 1

Mae llythyrau Paul at y Corinthiaid yn adlewyrchu’r sefyllfa mewn eglwys sy’n gryf ac yn tyfu, ond sy’n dal i ddysgu sut i fod yn Gristnogol.

Yn y bennod gyntaf mae Paul yn eu canmol am eu ffydd, yn dweud wrthynt am beidio ffraeo, ac yn seilio popeth ar ras Duw tuag atynt. Yn yr ail hanner mae’n siarad am yr efengyl fel ‘nonsens’ i’r byd, ond ddoethach na’r holl ddoethineb dynol.

Efallai y bydd yr efengyl yn ymddangos yn ffôl heddiw. Mae’n mynd yn erbyn llawer o’r hyn y mae pobl yn ei gymryd yn ganiataol yn yr hyn mae’n ei ddweud am bechod, cyfrifoldeb, personoliaeth, eiddilwch dynol a’r angen am waredwr. Ni ddylem ddisgwyl taith hawdd pan geisiwn ddadlau dros Grist. Ond i Paul, mae’r efengyl yn ffôl am reswm penodol. Y bobl gyfoethog, bwerus a chryf a ogoneddwyd yn y byd Rhufeinig. Croeshoeliad oedd y farwolaeth fwyaf gwaradwyddus y gellir ei dychmygu. Ni fu farw unrhyw berson croeshoeliedig gydag urddas.

Ond mae Paul yn dweud wrth y Corinthiaid fod Duw wedi dewis pobl fel nhw – ychydig iawn ohonynt yn ddoeth neu’n fonheddig (adnod 26) – a’u dyrchafu, yn union fel y dyrchafwyd Crist ei hun. Roedd Duw wedi troi’r byd wyneb i waered, a’r gwan a’r di-rym oedd i’w cael eu hanrhydeddu.

Mae’n dal i fod felly heddiw: da o beth os yw Cristnogion yn cael eu parchu neu’n ddylanwadol, ond ni ddylem ddisgwyl hynny, na phoeni os nad yw felly. Dylem ddal i edrych i’r lleiaf a’r isaf os ydym am ddeall calon yr efengyl, nid i’r nerthol a’r balch.

Gweddi

Duw, diolch i Ti am droi’r byd wyneb i waered a chodi’r tlawd, y gwan a’r rhai y mae’r byd yn eu hesgeuluso. Helpa fi i dy weld ar waith ym mhawb, ac i beidio barnu neb yn ôl safonau’r byd.