Y cariad:

1Mae dy draed yn dy sandalau mor hardd,

o ferch fonheddig.

Mae dy gluniau mor siapus –

fel gemwaith gan grefftwr medrus.

2Mae dy wain ddirgel fel cwpan gron

yn llawn oʼr gwin cymysg gorau.

Mae dy fol fel pentwr o wenith

a chylch o lilïau oʼi gwmpas.

3Mae dy fronnau yn berffaith

fel dwy gasél ifanc, efeilliaid.

4Mae dy wddf fel tŵr o ifori,

aʼth lygaid fel llynnoedd Cheshbon

ger mynedfa Bath-rabbîm.

Mae dy drwyn hardd fel y tŵr yn Libanus

syʼn wynebu dinas Damascus.

5Tiʼn dal dy ben yn uchel

fel Mynydd Carmel

ac mae dy wallt hardd fel edafedd drud

yn dal y brenin yn gaeth yn ei dresi.

6O, rwyt mor hardd! Mor hyfryd!

Tiʼn fy hudo, fy nghariad!

7Tiʼn dal fel coeden balmwydd,

aʼth fronnauʼn llawn fel ei sypiau o ddatys.

8Dw i am ddod a dringoʼr goeden

a gafael yn ei ffrwythau.

Mae dy fronnau fel sypiau o rawnwin,

aʼu sawr yn felys fel afalau.

9Mae dy gusanau fel y gwin gorau

yn llifoʼn rhydd ar fy ngwefusau

wrth i ni fynd i gysgu.

Y ferch:

10Fy nghariad piau fi,

ac mae fʼeisiau.

11Tyrd, fy nghariad, gad i ni fynd iʼr caeau;

gad i ni dreulioʼr nos rhwng y blodau henna.

12Gad i ni godiʼn gynnar

a mynd lawr iʼr gwinllannoedd,

i weld os ydyʼr winwydden wedi blaguro

aʼu blodau wedi agor;

ac i weld os ydyʼr pomgranadauʼn blodeuo –

yno gwnaf roi fy hun i ti.

13Yno bydd persawr hyfryd y mandragorau7:13 mandragorau neu “ffrwythau cariad”. Roedd pobl y credu fod bwytaʼr ffrwyth yma yn cyffroi chwant rhywiol ac yn helpu merched i feichiogi (cf. Genesis 30:14-16).

yn llenwiʼr awyr,

a danteithion pleser wrth ein drysau –

y cwbl dw i wediʼi gadw

iʼw rannu gyda ti, fy nghariad.