Y greadigaeth yn dangos ysblander Duw

Iʼr arweinydd cerdd: Salm Dafydd.

1Maeʼr nefoedd yn dangos ysblander Duw,

aʼr awyr yn dweud am grefftwaith ei ddwylo.

2Maeʼr neges yn mynd allan bob dydd;

mae iʼw gweld yn amlwg bob nos!

3Does dim llais go iawn, na geiriau,

na dim iʼw glywed yn llythrennol.

4Ond mae pawb wedi clywed beth maen nhwʼn ddweud;

aʼr neges wedi mynd i ben drawʼr byd!

Cododd babell iʼr haul yn yr awyr.

5Maeʼn dod allan fel priodfab oʼi ystafell;

neu athletwr yn frwd i redeg ras.

6Maeʼn codi ar y gorwel,

ac yn symud o un pen iʼr llall.

Does dim yn gallu cuddio rhag ei wres.

7Mae dysgeidiaeth yr ARGLWYDD yn berffaith –

maeʼn rhoi bywyd newydd i mi!

Mae rheolau yr ARGLWYDD yn glir

ac yn gwneud y person mwyaf cyffredin yn ddoeth.

8Mae cyngor yr ARGLWYDD yn dangos beth syʼn iawn

ac yn gwneud y galon yn llawen.

Mae arweiniad yr ARGLWYDD yn bur

ac yn ein goleuo ni.

9Maeʼr gorchymyn i barchuʼr ARGLWYDD yn glir

ac yn aros bob amser.

Mae dyfarniad yr ARGLWYDD yn gywir –

mae eʼn gwbl deg bob amser.

10Maeʼr pethau ymaʼn fwy gwerthfawr nag aur –

ie, llwythi o aur coeth!

Maen nhwʼn felysach naʼr mêl

syʼn diferu oʼr diliau.

11Ydyn, maen nhwʼn rhoi goleuni i dy was;

ac mae gwobr fawr iʼr rhai syʼn ufuddhau.

12Ond pwy syʼn gweld ei feiau ei hun?

O, maddau i mi pan dw iʼn pechu heb wybod,

13a chadw fi rhag pechuʼn fwriadol.

Paid gadael i bechod reoli fy mywyd i.

Yna byddaf yn ddi-fai,

a dieuog o droseddu yn dy erbyn.

14Gad iʼr cwbl dw iʼn ei ddweud aʼi feddwl

dy blesio di,

O ARGLWYDD, fy nghraig aʼm hachubwr.