Daniel yn gweddïo dros ei bobl

¹Dyma Dareius o Media,+ mab Ahasferus,+ yn cael ei wneud yn frenin ar Ymerodraeth Babilon. ²Yn ystod blwyddyn gyntaf ei deyrnasiad+ roeddwn i, Daniel, wedi bod yn darllen yr ysgrifau sanctaidd. Dyma fi'n gweld fod yr ARGLWYDD wedi dweud wrth y proffwyd Jeremeia y byddai Jerwsalem yn adfeilion am saith deg o flynyddoedd.+

³Felly dyma fi'n troi at Dduw, y Meistr, a pledio arno mewn gweddi. Rôn i'n ymprydio, yn gwisgo sachliain, ac wedi rhoi lludw ar fy mhen. ⁴Rôn i'n gweddïo ar yr ARGLWYDD fy Nuw, a chyffesu, “O Feistr, plîs! Ti ydy'r Duw mawr a rhyfeddol! Ti'n Dduw ffyddlon sy'n cadw dy ymrwymiad i'r bobl sy'n dy garu ac sy'n ufudd i ti. ⁵Ond dŷn ni wedi pechu a gwneud beth sy'n ddrwg. Dŷn ni wedi gwrthryfela, ac wedi troi cefn ar dy orchmynion di a dy safonau di. ⁶Dŷn ni wedi gwrthod gwrando ar dy weision, y proffwydi. Roedden nhw wedi siarad ar dy ran di gyda'n brenhinoedd ni a'n harweinwyr, ein hynafiaid a'n pobl i gyd.

⁷“Feistr, rwyt ti wedi gwneud popeth yn iawn, ond does gynnon ni ddim ond lle i gywilyddio – pobl Jwda a Jerwsalem, pobl Israel i gyd – y bobl sydd ar chwâl drwy'r gwledydd lle rwyt ti wedi'u gyrru nhw am iddyn nhw dy fradychu di. ⁸O ARGLWYDD, cywilydd arnon ni! – cywilydd ar ein brenhinoedd a'n harweinwyr a'n hynafiaid i gyd. Dŷn ni wedi pechu yn dy erbyn di. ⁹Ond rwyt ti, ein Duw a'n Meistr ni, yn Dduw trugarog sy'n maddau, er ein bod ni wedi gwrthryfela yn dy erbyn. ¹⁰Wnaethon ni ddim talu sylw pan oeddet ti'n ein dysgu ni drwy dy weision y proffwydi,- ac yn dweud wrthon ni sut ddylen ni fyw.

¹¹“Mae pobl Israel i gyd wedi mynd yn rhy bell, ac wedi troi cefn arnat ti a diystyru beth roeddet ti'n ddweud. Felly mae'r felltith roeddet ti wedi'n rhybuddio ni amdani mor ddifrifol yng Nghyfraith Moses+ wedi digwydd, am ein bod ni wedi pechu yn dy erbyn di. ¹²Ti wedi gwneud beth roeddet ti wedi'i fygwth i ni a'n harweinwyr. Mae wedi bod yn drychineb ofnadwy. Does erioed y fath drwbwl wedi bod yn unman ag a ddigwyddodd yn Jerwsalem. ¹³Mae wedi digwydd yn union fel mae cyfraith Moses yn dweud. Ac eto dŷn ni ddim wedi gwneud pethau'n iawn gyda'r ARGLWYDD ein Duw drwy droi cefn ar ein pechod a chydnabod dy fod ti'n ffyddlon. ¹⁴Roedd yr ARGLWYDD yn gwybod beth roedd e'n wneud, a daeth â'r dinistr arnon ni. Mae popeth mae'r ARGLWYDD yn ei wneud yn iawn, a doedden ni ddim wedi gwrando arno.

¹⁵“Felly, o Dduw ein Meistr ni, sy'n enwog hyd heddiw am dy gryfder yn arwain dy bobl allan o wlad yr Aifft:- dŷn ni wedi pechu a gwneud drwg. ¹⁶O Feistr, rwyt ti bob amser yn gwneud beth sy'n iawn; plîs stopia fod yn wyllt gyda dy ddinas, Jerwsalem, a'r mynydd rwyt wedi'i gysegru. Am ein bod ni wedi pechu, a'n hynafiaid wedi gwneud cymaint o ddrwg, dydy Jerwsalem a dy bobl di yn ddim byd ond testun sbort i bawb o'u cwmpas nhw! ¹⁷Felly, o Dduw, gwrando ar dy was yn pledio a gweddïo arnat ti. Er dy fwyn dy hun wnei di edrych yn garedig+ eto ar dy deml sydd wedi'i dinistrio. ¹⁸O Dduw, gwrando'n astud ar beth dw i'n ofyn. Edrych ar stad y ddinas yma sy'n cael ei chysylltu â dy enw di! Dŷn ni ddim yn gweddïo fel yma am ein bod ni'n honni ein bod wedi gwneud beth sy'n iawn, ond am dy fod ti mor anhygoel o drugarog. ¹⁹O Feistr, gwrando! O Feistr, maddau! O Feistr, edrych a gwna rywbeth! O Dduw, paid oedi – er dy fwyn dy hun! Er mwyn dy ddinas, a'r bobl sy'n cael eu cysylltu â dy enw di.”

Gabriel yn esbonio'r weledigaeth

²⁰Rôn i'n dal ati i weddïo, a chyffesu fy mhechod a phechod fy mhobl Israel, ac yn pledio ar yr ARGLWYDD fy Nuw ar ran Jerwsalem a'r mynydd sydd wedi'i gysegru ganddo.+ ²¹A tra oeddwn i'n gweddïo dyma Gabriel, yr un oedd yn y weledigaeth arall pan oeddwn i wedi fy llethu'n llwyr, yn dod ata i tua amser offrwm yr hwyr. ²²Dyma fe'n esbonio i mi, “Dw i wedi dod yma er mwyn i ti ddeall pethau'n iawn. ²³Cafodd yr ateb ei roi wrth i ti ddechrau gweddïo, a dw i wedi dod yma i'w rannu gyda ti. Rwyt ti'n sbesial iawn yng ngolwg Duw. Felly gwrando'n ofalus, i ti ddeall y weledigaeth.

²⁴Mae saith deg cyfnod o saith+ wedi'u pennu

i dy bobl a'r ddinas sanctaidd

roi diwedd ar eu gwrthryfel.

I ddod â'r pechu i ben, delio gyda drygioni

a gwneud pethau'n iawn unwaith ac am byth.

I gadarnhau y weledigaeth broffwydol,

ac eneinio y Lle Mwyaf Sanctaidd.

²⁵Felly rhaid i ti ddeall:

O'r amser pan gafodd y gorchymyn ei roi

i adfer ac ailadeiladu Jerwsalem

nes daw un wedi'i eneinio yn arweinydd,+

bydd saith cyfnod o saith.

Bydd y ddinas yn cael ei hadfer a'i hailadeiladu

gyda strydoedd a ffosydd amddiffyn

am chwe deg dau cyfnod o saith.

Ond bydd hi'n amser caled, argyfyngus.

²⁶Ar ôl y chwe deg dau cyfnod o saith,

bydd yr un wedi'i eneinio yn cael ei dorri i ffwrdd,

bydd heb ddim.

Yna bydd y ddinas a'r deml yn cael eu dinistrio

gan fyddin arweinydd arall sydd i ddod.

Bydd y diwedd yn dod fel llif.

Bydd rhyfela'n para i'r diwedd.

Mae dinistr wedi'i gyhoeddi.

²⁷Bydd yn gwneud ymrwymiad gyda'r tyrfaoedd

am un cyfnod o saith.

Ond hanner ffordd drwy'r saith

bydd yn stopio'r aberthau a'r offrymau.

Yna ar yr adain bydd yn codi

eilun ffiaidd sy'n dinistrio,+

nes i'r dinistr sydd wedi'i ddyfarnu-

ddod ar yr un sy'n dinistrio.”-