Fy Meibl

Rhesymau i gredu ym mhŵer y Beibl

‘Pan oedd fy ngwraig yn feichiog, roedden ni’n teimlo mor gyffrous. Ond bu’n enedigaeth anodd iawn. Treuliodd fy merch amser hir yn yr uned gofal arbennig. Cafodd wythnosau o brofion. Roeddwn i'n meddwl y byddai popeth yn iawn.

‘Siaradodd yr ymgynghorydd yn blaen gyda ni. Ni fyddai hi byth yn cerdded nac yn siarad. Byddai'n anodd rheoli ei epilepsi. Byddai hi mewn clytiau ar hyd ei hoes. Roeddent wedi darganfod ei bod hi'n ddall hefyd. Nid oeddent yn gwybod pa mor hir y byddai’n byw.

‘Aeth ein byd yn deilchion. Arhosodd fy ngwraig yn yr ysbyty gyda'n merch. Deuthum adref i dŷ gwag, a thorrais fy nghalon gerbron yr Arglwydd. Dywedais mwy neu lai gryn dipyn o regfeydd. Sut gallai hyn ddigwydd? Nid oedd hyn i fod i ddigwydd.

‘Bore drannoeth ymddiheurais wrth Dduw a gweddïais y byddai'n siarad â mi. Darllenais Eseia 51.1–3 sy’n dweud, “Gwrandwch arna i, chi sy'n awyddus i wneud beth sy'n iawn, ac yn ceisio'r Arglwydd: ystyriwch y graig y cawsoch eich naddu ohoni, a'r chwarel y cawsoch eich cloddio ohoni. Meddyliwch am Abraham, eich tad, a Sara, y cawsoch eich geni iddi. Roedd ar ei ben ei hun pan wnes i alw arno, ond bendithiais e, a'i wneud yn llawer. Bydd yr Arglwydd yn cysuro Seion, bydd yn cysuro'i hadfeilion. Bydd yn gwneud ei hanialwch fel Eden, a'i diffeithwch fel gardd yr Arglwydd. Bydd llawenydd a dathlu i'w clywed ynddi, lleisiau'n diolch a sŵn canu.”

‘Roeddwn wedi bod yn edrych ar sganiau ymennydd fy merch ac “anialwch” oedden nhw,    ond roedd Duw yn dweud y byddai llawenydd a dathlu i’w cael. Ac felly mae hi. Pan fydd fy merch yn chwerthin, mae hi'n stopio digon o wasanaethau eglwys. Mae hi mor llawn o lawenydd, er gwaethaf popeth. Mae hi'n hapusach na'r mwyafrif o bobl dwi'n eu hadnabod.

‘Cafodd ddiagnosis o ganser chwe blynedd yn ôl. Fe wnaethant ddweud wrthym am fynd adref a mwynhau'r ychydig fisoedd nesaf, ond mae hi'n dal i fynd.

‘Rydw i wedi bod trwy dwy briodas sydd wedi methu a bues am gyfnod yn alcoholig yn y canol. Fy merch yw'r un y mae Duw wedi'i defnyddio i’m hatgoffa o'i ffyddlondeb a'i gysondeb. Mae'r addewidion hynny a ddarllenais yn Eseia ym 1993 yr un mor wir heddiw ag yr oeddent bryd hynny.’

Oes gennych chi stori i rannu? E-bostiwch [email protected]