Cysur pan mae gofid

Iʼr arweinydd cerdd: Salm gan Asaff ar yr alaw “Cyffes”.

1Dw iʼn gweiddiʼn uchel ar Dduw,

yn gweiddiʼn uchel ar iddo wrando arna i.

2Dw i mewn helbul, ac yn troi at yr ARGLWYDD;

dw i wedi bod yn estyn fy nwylo ato mewn gweddi drwyʼr nos,

ond ches i ddim cysur.

3Dw i wedi bod yn ochneidio wrth feddwl am Dduw,

dw i wedi bod yn myfyrio arno – ond yn anobeithio.

Saib

4Ti sydd wedi fy nghadw iʼn effro;

dw i mor boenus, wn i ddim beth iʼw ddweud.

5Dw i wedi bod yn meddwl am yr hen ddyddiau,

flynyddoedd lawer yn ôl.

6Cofioʼr gân roeddwn iʼn arfer ei chanu.

Meddwl drwyʼr nos am y peth, a chwilio am ateb.

7“Ydyʼr ARGLWYDD wedi troi cefn arnon ni am byth?

Ydy eʼn mynd i ddangos ei ffafr aton ni eto?

8Ydy ei ffyddlondeb e wedi dod i ben yn llwyr?

Ydyʼr addewidion wnaeth e byth yn mynd i gael eu cyflawni?

9Ydy Duw wedi anghofio sut i ddangos trugaredd?

Ydy ei ddig yn gryfach naʼi dosturi?”

Saib

10“Mae meddwl y fath beth yn codi cyfog arna i:

fod y Goruchaf wedi newid ei ffyrdd.”

11Dw iʼn mynd i atgoffa fy hun beth wnaeth yr ARGLWYDD –

ydw, dw iʼn cofioʼr pethau rhyfeddol wnest ti ers talwm!

12Dw iʼn mynd i gofio am bopeth wnest ti,

a myfyrio ar y cwbl.

13O Dduw, mae dy ffyrdd diʼn gwbl unigryw!

Oes yna dduw tebyg iʼn Duw ni?

14Na! Ti ydyʼr Duw syʼn gwneud pethau anhygoel!

Ti wedi dangos dy nerth iʼr bobloedd i gyd.

15Ti wnaeth ollwng dy bobl yn rhydd gyda dy fraich gref,

sef disgynyddion Jacob a Joseff.

Saib

16Dymaʼr dyfroedd yn dy weld di, O Dduw,

dymaʼr dyfroedd yn dy weld di ac yn cynhyrfu.

Roedd y môr dwfn yn crynu mewn ofn!

17Roedd y cymylauʼn tywallt y glaw,

yr awyr yn taranu,

a dy saethau yn fflachio ym mhobman.

18Roedd dy lais iʼw glywed yn taranu yn y storm;

dy fellt yn goleuoʼr byd,

aʼr ddaear yn crynu drwyddi.

19Agoraist ffordd drwyʼr môr;

cerddaist drwyʼr dyfroedd cryfion,

er bod neb yn gweld olion dy draed.

20Dyma tiʼn arwain dy bobl fel praidd

dan ofal Moses ac Aaron.