Trystio Duw

I'r arweinydd cerdd: Salm Dafydd.

¹Dw i'n troi atat ti am loches, O ARGLWYDD;

paid gadael i mi gael fy siomi.

Rwyt ti'n gyfiawn, felly achub fi.

²Gwranda arna i!

Achub fi'n fuan!

Bydd yn graig ddiogel i mi,

yn gaer lle bydda i'n hollol saff.

³Ti ydy'r graig ddiogel yna; ti ydy'r gaer.

Cadw dy enw da,

dangos y ffordd i mi ac arwain fi.

⁴Rhyddha fi o'r rhwyd sydd wedi'i gosod i'm dal i,

Ie, ti ydy fy lle diogel i.

⁵Dw i'n rhoi fy mywyd yn dy ddwylo di.

Dw i'n gwybod y gwnei di fy rhyddhau i

achos ti, o ARGLWYDD, ydy'r Duw ffyddlon.

⁶Dw i'n casáu'r rhai sy'n addoli eilunod diwerth;

ond dw i'n dy drystio di, ARGLWYDD.

⁷Bydda i'n dathlu'n llawen am dy fod ti wedi bod yn ffyddlon.

Ti wedi gweld mor anodd mae hi arna i

ac yn gwybod am yr argyfwng dw i ynddo,

⁸Paid gadael i'r gelyn fy nal i;

gad i mi ddianc i le agored.

⁹Helpa fi, O ARGLWYDD,

mae hi'n argyfwng arna i.

Mae fy llygaid wedi mynd yn wan gan flinder –

fy nghorff i gyd, a dweud y gwir.

¹⁰Dw i'n cael fy llethu gan boen;

mae fy mlynyddoedd yn dod i ben mewn tuchan.

Mae pechod wedi fy ngwneud i'n wan,

ac mae fy esgyrn yn frau.

¹¹Mae'r holl elynion sydd gen i

yn gwneud hwyl am fy mhen.

Mae fy ffrindiau yn arswydo;

mae pobl yn cadw draw pan maen nhw'n fy ngweld i ar y stryd.

¹²Maen nhw wedi anghofio amdana i, fel petawn i wedi marw!

Dw i'n dda i ddim, fel jar sydd wedi torri.

¹³Dw i'n clywed beth maen nhw'n ei sibrwd,

a'r straeon ofnadwy sy'n dod o bob cyfeiriad.

Maen nhw'n cynllwynio yn fy erbyn i;

maen nhw eisiau fy lladd i.

¹⁴Ond dw i'n dy drystio di, O ARGLWYDD.

Dw i'n datgan yn glir, “Ti ydy fy Nuw i!”

¹⁵Dw i'n dy ddwylo di

achub fi o afael y gelynion sydd ar fy ôl i.

¹⁶Bydd yn garedig at dy was.

Dangos mor ffyddlon wyt ti; achub fi!

¹⁷O ARGLWYDD, paid â'm siomi pan dw i'n galw arnat.

Gwna i'r rhai drwg gael eu siomi;

cau eu cegau nhw unwaith ac am byth.

¹⁸Rho daw ar y rhai sy'n dweud celwydd,

y bobl hynny sy'n herio'r rhai sy'n byw'n iawn

ac mor haerllug a dirmygus ohonyn nhw.

¹⁹Ond mae gen ti gymaint o bethau da

i'w rhoi i'r rhai sy'n dy addoli di.

O flaen pawb, byddi'n rhoi'r cwbl iddyn nhw,

sef y rhai sy'n troi atat ti am loches.

²⁰Rwyt ti gyda nhw, ac yn eu cuddio

rhag y dynion sy'n cynllwynio yn eu herbyn.

Ti'n cysgodi drostyn nhw

ac maen nhw'n saff

rhag y tafodau miniog sy'n ymosod.

²¹Bendith ar yr ARGLWYDD!

Mae wedi bod yn anhygoel o ffyddlon

pan oedd y gelynion yn ymosod.

²²Rôn i mewn panig, ac yn meddwl,

“Ti ddim yn gweld beth sy'n digwydd i mi!”

Ond na, pan oeddwn i'n crefu am help

roeddet ti wedi clywed.

²³Felly carwch yr ARGLWYDD,

chi sy'n ei ddilyn yn ffyddlon.

Mae'r ARGLWYDD yn amddiffyn y rhai sy'n ffyddlon iddo,

ond mae'n talu'n ôl yn llawn i'r rhai sy'n haerllug.

²⁴Byddwch yn ddewr a hyderus,

chi sy'n credu y bydd yr ARGLWYDD yn eich ateb chi.