Y brenin yn dathlu gofal Duw

I'r arweinydd cerdd: Salm Dafydd.

¹O ARGLWYDD, mae'r brenin yn llawen

am dy fod ti'n ei nerthu;

mae'n gorfoleddu'n fawr

am dy fod yn rhoi'r fuddugoliaeth iddo!

²Ti wedi rhoi iddo beth oedd e eisiau,

wnest ti ddim gwrthod beth roedd e'n gofyn amdano.

Saib

³Ti'n ei fendithio â phopeth da,

ac yn gosod coron o aur pur ar ei ben.

⁴Gofynnodd i ti ei gadw'n fyw, a dyma ti'n rhoi bywyd iddo –

bywyd hir a llinach brenhinol fydd yn aros.

⁵Mae'n enwog am dy fod wedi rhoi'r fuddugoliaeth iddo.

Ti wedi rhoi iddo ysblander ac urddas.

⁶Ti wedi rhoi bendithion fydd yn para am byth,

a'r boddhad a'r llawenydd o fod yn dy gwmni.

⁷Ydy, mae'r brenin yn trystio'r ARGLWYDD.

Mae'n gwybod fod y Duw Goruchaf yn ffyddlon,

felly fydd dim byd yn ei ysgwyd.

⁸Byddi'n llwyddo i ddal dy holl elynion;

byddi'n rhy gryf i'r rhai sy'n dy gasáu.

⁹Pan fyddi'n dod i'r golwg

byddi'n eu llosgi nhw mewn ffwrnais.

Mae'r ARGLWYDD yn ddig,

a bydd yn eu dinistrio nhw;

bydd tân yn eu llosgi nhw.

¹⁰Byddi'n cael gwared â'u disgynyddion o'r ddaear;

byddan nhw'n diflannu o blith y ddynoliaeth.

¹¹Roedden nhw eisiau gwneud niwed i ti;

roedd ganddyn nhw gynllun

ond allen nhw byth lwyddo.

¹²Ti'n gwneud iddyn nhw droi yn ôl

drwy gymryd dy fwa ac anelu dy saethau atyn nhw.

¹³Cod, ARGLWYDD, dangos dy nerth!

Byddwn yn canu mawl i ti am wneud pethau mor fawr.