Genesis 29.14–30 (Ionawr 28, 2021)

Gweddi

Arglwydd, paratoa fi i dderbyn dy air. Cliria fy meddwl a chynhesa fy nghalon. Sicrha fi o’th fwriadau cariadus ar fy nghyfer, a siarad â mi heddiw.

Darllen

Genesis 29 Mathew 28 Esther 5 Actau 28

Myfyrdod Dyddiol: Genesis 29.14–30

Mae brawd Jacob, Esau, wedi bod yn priodi merched o wlad Canaan, a oedd yn addoli duwiau eraill. Mae Jacob wedi cael ei anfon ar daith hir i ddod o hyd i wraig o blith ei bobl ei hun. Roedd y rheini’n amseroedd gwahanol iawn: roedd amlbriodas yn rhywbeth cyffredin, ac nid oedd yr unigolyddiaeth, y rhyddid personol a’r rhamant a gredwn sy’n normal mewn perthnasoedd yn bodoli. Roedd pobl yn byw o fewn rhwydwaith o rwymedigaethau teuluol a llwythol; roedd Jacob, gyda'i holl ddiffygion, yn cydnabod hyn, tra bod Esau fel petai wedi eu dal yn llawer ysgafnach. Nid yw hynny'n golygu na wnaethant syrthio mewn cariad: gwnaeth Jacob â Rachel, a manteisiodd Laban ei dad-yng-nghyfraith yn annheilwng ar hyn. Twyllwyd Jacob y twyllwr.

Mae'r bennod hon a'r nesaf yn sôn am y gystadleuaeth rhwng y ddwy chwaer am gariad Jacob, a wnaed hyd yn oed yn fwy chwerw gan ddiffyg plentyn Rachel. Gwelir y thema hon hefyd yn 1 Samuel 1, lle mae dwy wraig eto yn dadlau. Efallai ei fod yn feirniadaeth oblygedig o amlbriodas, sy'n berthynas anghyfartal.

Yr unig oleuni yn y stori hon yw cariad dwfn Jacob at Rachel. Nid yw'n cyfrif y gost, ond mae'n talu pris Laban. Mae llawer o gefndir diwylliannol yr oes yn rhyfedd i ni, ac mae Jacob yn aml yn ymddwyn yn wael iawn. Ond mae ei barodrwydd i wasanaethu cymaint o flynyddoedd er ei mwyn yn dangos ei deyrngarwch angerddol.

Mae pob un ohonom yn ddiffygiol, ond nid yw hynny'n golygu na allwn anelu at yr un ymrwymiad dwfn.

Gweddi

Duw, diolch am dy ymrwymiad i mi. Cadwa fi'n ffyddlon yn fy holl berthnasoedd, a chadwa fi'n ffyddlon i ti.