Maddeuant

Weithiau fe glywch chi bobl yn dweud rhywbeth fel, “Dw i’n fodlon maddau, ond wna i byth anghofio.”  Mae pobl yn aml yn gyndyn iawn i faddau y pethau lleia, ac yn lle hynny yn dewis pwdu a chwerwi.  Ond mae’r Beibl yn dweud fod Duw bob amser yn barod i faddau i ni – felly, ddylen ni ddim gwneud yr un peth?

Gofynnodd Pedr i Iesu,

“Arglwydd, sawl gwaith ddylwn i faddau i frawd neu chwaer sy’n dal ati i bechu yn fy erbyn? Gymaint â saith gwaith?”  Atebodd Iesu, “Na, wir i ti, dim saith gwaith, ond o leia saith deg saith gwaith!  (Mathew 18.21).

Ystyr geiriau Iesu ydy fod yna ddim terfyn i faddeuant.  Mae’n natur bechadurus ni eisiau dweud fod yna ben draw i ba sawl gwaith y dylai rhywun faddau i arall, ond mae’r Cristion yn cael ei alw i adlewyrchu parodrwydd Duw i faddau.

Yng Ngweddi’r Arglwydd cawn y geiriau “Maddau i ni ein dyledion fel y maddeuwn ninnau i’n dyledwyr” (Mathew 6.12).  ‘Troseddau’ ydy’r gair sy’n cael ei ddefnyddio yn y Beibl Cymraeg Newydd, ac mae’n cyfeirio at ein pechodau ni.  Yr awgrym ydy y dylen ni fod yn barod i faddau i eraill cyn gofyn i Dduw faddau i ni.  Ond dyma pam ddaeth Iesu i’r byd – i gynnig maddeuant Duw i ni.  Fel Mab dibechod Duw roedd ganddo fo’r awdurdod i faddau.  “Pwy ydy hwn yn meddwl y gall faddau pechodau?” (Luc 7.49) meddai rhai o’i wrthwynebwyr.  Doedden nhw ddim wedi deall pwy oedd Iesu.

Roedd y proffwyd Jeremeia wedi sôn am y diwrnod y byddai hyn yn digwydd: 

“Bydda i’n rhoi fy nghyfraith yn eu calonnau nhw, ac yn ei hysgrifennu ar eu meddyliau nhw... Byddan nhw i gyd yn fy nabod i ... am fy mod i’n maddau iddyn nhw am y pethau wnaethon nhw o’i le, ac yn anghofio’u pechodau am byth.” (Jeremeia 31.33-34) 

Ia, anghofio!  Dyma’r addewid i ni heddiw.  Y cwbl mae’n ei ofyn gynnon ni ydy ar i ni gredu fod Iesu wedi talu’r pris ar y groes.

Mae geiriau’r Salmydd mor wir! –

“Rwyt ti, ARGLWYDD, yn dda ac yn maddau.  Rwyt ti mor anhygoel o hael at y rhai sy’n galw arnat ti” (Salm 86:5). 

“Mae’r un sydd wedi cael maddeuant am ei wrthryfel wedi’i fendithio’n fawr, mae ei bechodau wedi’u symud o’r golwg am byth.” (Salm 32:1)

Diolch iddo!

Gallwch ddarllen mwy o flog Byw y Beibl yma

Arfon Jones
Mae Byw y Beibl  yn brosiect ar y cyd rhwng Cymdeithas y Beibl, Y Cyngor Ysgolion Sul a Gobaith i Gymru