Rydym yn rhedeg Bunches, busnes blodeuwriaeth ledled y wlad, a sefydlwyd gan fy rhieni yngnghyfraith 31 mlynedd yn ôl. Deuthum fel gweithiwr dros dro 24 mlynedd yn ôl, aros a phriodi eu merch.

Ni does dim sy'n cysylltu pobl fel blodau. O lawenydd i ddathlu, a galar, mae blodau rywsut yn llwyddo i groesi'r holl senarios hynny a chysylltu pobl. Oherwydd na all pobl ymweld â pherthnasau a’u bod yn mynd trwy amser anodd, mae blodau’n anfon yr emosiwn a’r ymdeimlad hwnnw o ofal na all llawer o roddion eraill ei wneud. Mae blodau'n dweud rhywbeth na all geiriau ei dweud. Mae'n ffordd o bontio’r pellter rhwng pobl.

Mae pobl yn anfon archebion lluosog. Mae cwsmeriaid eraill, sydd wedi ein hadnabod ers amser maith, yn codi’r ffôn am sgwrs, oherwydd eu bod gartref ac nad oes ganddynt unrhyw un i siarad â nhw.

Mae'r eglwys rydyn ni'n rhan ohoni yn gwneud podlediad dyddiol. Gofynnwyd imi wneud defosiwn ar ddiwedd Philipiaid 4. Mae Paul yn siarad am haelioni pobl wrth helpu ei weinidogaeth. Roeddwn wedi bod yn cael trafferth gyda'r syniad ein bod ni wedi bod yn gwneud mor dda pan mae eraill yn ei chael hi'n anodd ac ar seibiant o’r gwaith. Rwy'n gwybod ein bod ni eisiau gwasanaethu Duw, ond allwn i ddim gweld sut roedden ni'n cyfrannu at gymdeithas, er lles pawb.

Rhoddodd yr adnodau hyn gysur anhygoel imi wrth sylweddoli ein bod, trwy redeg busnes yn foesegol ac yn llwyddiannus, yn cyfrannu. Mae'r gwaith rydyn ni'n ei wneud nawr yn cael effaith fawr ar y partneriaid elusennol rydyn ni'n gweithio gyda nhw.

Siaradodd yr adnodau hyn â mi yn uniongyrchol pan oeddwn yn pendroni a oedd unrhyw beth yr oeddem yn ei wneud o unrhyw werth. Mae wedi bod o gymorth mawr i mi, mewn gwirionedd.