‘Fy hoff adnodau yw Mathew 9.35–36. Mae’n dweud bod Iesu’n mynd trwy’r dinasoedd a’r pentrefi, yn sôn am Deyrnas Dduw, yn tosturio wrth bobl, ac yn iacháu eu holl afiechydon a’u clefydau. Pe bai'n rhaid i mi ddisgrifio Iesu, dyma'r adnod i mi. Ef yw Duw tosturi a chariad.

‘Rwy’n dod o Iran, o gefndir Moslemaidd. Dois i at Grist trwy freuddwydion a gweledigaethau. Pan oeddwn i'n ceisio Duw roeddwn i eisiau gwybod pam bod cymaint o grefyddau a pha un oedd o Dduw. Cefais freuddwyd am Iesu. Y tro cyntaf, fe wnes i ei anwybyddu, meddyliais mai dim ond breuddwyd ydoedd. Ond roeddwn i'n dal i geisio Duw ac roeddwn i eisiau gwybod y gwir.

‘Es i’r eglwys leol a dywedais, “Rydw i eisiau gwybod mwy am Dduw, a oes gennych chi unrhyw ddosbarthiadau?” a rhoesant Feibl i mi. Dywedon nhw, “Darllen y llyfr hwn a gofyn i Dduw siarad â thi trwy'r llyfr hwn, a byddi di'n gwybod mwy am Iesu.”

‘Pan ddois i’n Gristion doeddwn i ddim eisiau dweud wrth fy mam, ond teimlais fod Duw’n dweud, “Dywed wrthi. Onid wyt yn ei charu, onid wyt am iddi gael ei hachub?" Roedd hi'n crïo am rai dyddiau a cheisiodd newid fy meddwl. Yna galwodd fi a dweud ei bod wedi cael breuddwyd. Gwelodd hi ddyn yn eistedd ar orsedd wedi ei wisgo fel brenin a dywedodd, “Paid â phoeni am dy ferch, byddaf yn gofalu amdani.” Dywedodd fy mam, "Pwy wyt ti?" a dywedodd, "Iesu wyf fi." Galwodd hi arnaf a dweud, “Dilyn Dduw, dos i'r eglwys, dilyn Iesu, dw i ddim yn poeni amdanat mwyach.”

‘Mae Duw wedi bod mor ffyddlon i mi, hyd yn oed pan brofais salwch sy’n fygythiol i fywyd. Roedd fy nghyflwr mor ddrwg fel na roddodd y meddygon fawr o obaith i mi. Effeithiodd ar fy ngolwg; Dywedais, “Duw, os na allaf weld ni allaf ddarllen dy Feibl,” oherwydd roeddwn i’n gwybod na allwn i ymdopi trwy’r amser anodd hwnnw heb y Beibl. Ar unwaith dywedodd Duw, "Cadw dy lygaid arnaf." Cefais driniaeth ac yn y driniaeth gyntaf iachaodd Duw fy ngolwg, ac mae fy ngolwg hyd yn oed yn well nag o'r blaen.

‘Rwyf wir wedi profi presenoldeb Duw, ei ddaioni a’i allu iachaol – ei dosturi.’