‘Cefais fagwraeth heriol. Bu farw fy nhad pan oeddwn yn saith oed ac roedd gan fy mam, er ei bod yn gredinwraig, dymer ffyrnig.

‘Fe dyfais i fyny gyda fy ffydd fy hun, ond nid oedd mewn gwirionedd yn dyfnhau. Rhan o hynny oedd arsylwi bywyd fy mam ei hun a gweld ei anghysondebau. Arweiniodd y profiadau hyn i mi gwestiynu fy ffydd ac yn y pen draw cerdded i ffwrdd. Nid oedd fy mlynyddoedd yn fy arddegau yn bechadurus iawn, ond nid oeddwn yn ystyried fy hun yn Gristion.

‘Pan ddigwyddodd 9/11 roeddwn yn 25 oed. Roeddwn i'n byw ar fy mhen fy hun a dim ond yn dechrau cwestiynu materion yn ymwneud â marwolaeth; yna daeth yr ymosodiad terfysgol byd-eang erchyll hwn. Siaradodd â mi am fyrder bywyd, pwysigrwydd teulu, a'r cwestiwn o beth sy'n digwydd pan fyddwch chi'n marw a beth sydd y tu hwnt. Ym mis Chwefror 2002, dechreuais chwilio'r Ysgrythur a cheisio perthynas sy'n newid bywyd gyda Iesu yn Arglwydd a Gwaredwr.

‘Hebreaid 12.2 a wnaeth wirioneddol daro’r nod – “gan gadw ein golwg ar Iesu, awdur a pherffeithydd ffydd. Er mwyn y llawenydd oedd o'i flaen, fe oddefodd ef y groes heb ddiffygio, gan ddiystyru gwarth, ac y mae wedi eistedd ar ddeheulaw gorseddfainc Duw.” Siaradodd hynny â mi am Waredwr a oedd yn fy ngharu yn fwy nag y gallai unrhyw un arall erioed, gan roi ei fywyd drosof er mwyn i mi gael fy rhyddhau o'r cywilydd a'r gofid a oedd wedi nodweddu fy mywyd.

‘Bu farw fy mam yn y cyfnod rwy'n siarad amdano - nid fuodd mewn iechyd da ers tro, ond cafodd ddiagnosis ym mis Gorffennaf 2002 a bu farw'n gyflym iawn. Roedd yn sioc pan fu farw, ond ni thorrodd fy ffydd. Ni theimlais erioed fod yna unrhyw ddewis arall; roedd athroniaethau eraill yn ymddangos yn ofer ac yn wag. Roeddwn i bob amser yn gallu teimlo'r Arglwydd yn siarad â mi, gan dawelu fy meddwl bod ganddo gynllun a phwrpas i mi.’