Fe ddaw Duw i’n hachub: Eseia 40.1–11 (7 Mehefin 2020)

Gweddi

Arglwydd, paratoa fi i dderbyn dy air. Cliria fy meddwl a chynhesa fy nghalon. Sicrha fi o’th fwriadau cariadus ar fy nghyfer, a siarad â mi heddiw.

Darllen

Deuteronomium 12 Salm 97 Salm 98 Eseia 40 Datguddiad 10

Myfyrdod Dyddiol: Eseia 40

Mae llyfr Eseia yn llawn rhagfynegiadau am Iesu. Mae pennod 40 yn nodi dechrau adran newydd a allai fod wedi’i hysgrifennu gan awdur gwahanol; nid yw’r mwyafrif o ysgolheigion yn credu bod y llyfr wedi’i ysgrifennu gan un person, er eu bod i gyd yn pwysleisio ei undod artistig a phroffwydol.

Mae yna rai darnau gwefreiddiol yn y bennod hon. Mae rhai yn gyfarwydd o ddarlleniadau’r Adfent neu oherwydd maent yn ymddangos yn y Meseia gan Handel – ‘cysurwch fy mhobl i’ (adnod 1), ‘Cliriwch y ffordd i’r ARGLWYDD yn yr anialwch’ (adnod 3). Tua’r diwedd mae’r addewid hyfryd y bydd y rhai sy’n ymddiried yn yr Arglwydd yn ‘hedfan i fyny fel eryrod’ (adnod 31). 

Mae’r addewidion yma y bydd Duw yn dod i achub ei bobl yn adlewyrchu eu sefyllfa fel alltudion ym Mabilon: bydd Duw yn ymyrryd ac yn dod â nhw adref. Ond maent hefyd yn sôn am ei ymyrraeth i achub yr hil ddynol a dod ag ef adref iddo. Mae Marc yn dechrau ei Efengyl trwy ddyfynnu o’r bennod hon (1.3): y ‘llais’ sy’n gweiddi yw Ioan Fedyddiwr, sy’n cyhoeddi gweinidogaeth Iesu. Felly mae’r addewidion hyn i bob un ohonom, beth bynnag yw’r treialon sy’n ein hwynebu: mae Duw wedi dod i’n hachub yn Iesu, a bydd Duw yn ein hachub o’n holl drafferthion. 

Felly mae’r bennod hon yn sicrwydd rhyfeddol o ofal Duw am ei bobl: ‘Bydd yn bwydo'i braidd fel bugail; bydd yn codi'r ŵyn yn ei freichiau ac yn eu cario yn ei gôl, tra'n arwain y defaid sy'n eu magu (adnod 11).

Gweddi

Duw, diolch am ddod i’r byd hwn i’n hachub yn yr Arglwydd Iesu Grist. Helpa fi i ddibynnu ar dy air ac i ymddiried yn dy addewidion i’m hachub.